Osmanlı tuğraları, Osmanlı padişahları için oldukça büyük bir önem taşımaktaydı. Her yeni gelen padişah, kendisi için özel olarak kendi adının ve babasının adının yazıldığı yeni bir tuğra yaptırırdı. Bu tuğralar gönderilen mektuplarda, emirlerde, ferman ve beratlarda ve benzeri yerlere mühürlenerek tuğra bu mühre basılır ve bu emrin, fermanın padişaha ait olduğunu beyan ederdi. Tuğra, Anadolu Selçuklularında, Büyük Selçuklularda ve Anadolu Beyliklerinde de görülmektedir.

Yavuz Sultan Selim Tuğrası paralarda, resmi binalarda ve resmi yazışmalarda da kullanılmıştır. Daha sonraları pul ve bayrak üzerinde ve resmi dairelerin giriş kısımlarında arma olarak da kullanılmıştır. Tuğra, Osmanlı Devleti için ayrı bir önem arz eder; bugün dahi tuğra demek Osmanlı demektir. Tuğra, Farsça'da "nişan," Arapça'da "tevki" şeklinde ifade edilir. Osmanlı tuğraları, Osmanlı Devleti'nde hükümdarın havi alameti sayılmaktaydı. İlk Osmanlı tuğrası Orhan Bey zamanında görülmektedir. Osman Bey'in tuğrası bulunmamaktadır. Yavuz Sultan Selim Tuğrası dahil bütün tuğralara özel bir ihtimam gösterilirdi ve bu tuğrayı nişancı yahut tevki çekerdi. Tuğra çekmek büyük bir sanat istemektedir. Tuğranın her bir çizgisinin kendi içindeki muntazam rayihası o zamanki şartlarda büyük emek istemektedir. Öyle ki tuğralar hat sanatına bir kol oluşturmuştur. Osmanlı tuğraları zaman içinde her ne kadar padişahlara göre farklı içerikte olsalar da şekil olarak belli bir şemaya oturtulmuş ve bu düzen içinde bütün padişahların tuğraları bu şekle sadık kalarak hazırlanmıştır.