Yavuz Sultan Selim'in Çeşme'deki BedduasıYavuz Sultan Selim, Osmanlı İmparatorluğu'nun 9. padişahı olarak, 1512-1520 yılları arasında hüküm sürmüştür. Saltanatı döneminde gerçekleştirdiği fetihler ve askeri seferlerle tanınan Yavuz Sultan Selim, aynı zamanda dinî ve siyasî otoritesini de pekiştirmiştir. Bu bağlamda, Çeşme'deki beddua olayı, tarihsel bir anekdot olarak Osmanlı tarihine geçmiştir. Çeşme Olayı ve Beddua1514 yılında Yavuz Sultan Selim, İran seferine çıkmadan önce Çeşme'de bir gece geçirmiştir. Bu gece, Sultan Selim'in, kendisine ihanet eden ve devlete baş kaldıran bazı kişiler hakkında bir beddua etmesiyle anılmaktadır. Yavuz Sultan Selim, bu bedduasında, ihanet edenlerin ve düşmanlarının Allah tarafından cezalandırılmasını talep etmiştir. Bu olay, Osmanlı tarihinin önemli bir parçası olarak, dönemin siyasî ve toplumsal yapısını yansıtmaktadır. Bedduanın İçeriğiYavuz Sultan Selim'in bedduası, tarihî kaynaklar tarafından çeşitli şekillerde aktarılmıştır. Bu bedduanın içeriği, düşmanların ve hainlerin kahrını istemekle birlikte, Osmanlı'nın kudretini ve Tanrı'nın yardımını da vurgulamaktadır. Bedduanın tam metni günümüzde tam olarak bilinmemekle beraber, genel hatlarıyla şu şekilde özetlenebilir:
Bedduanın Tarihsel ÖnemiYavuz Sultan Selim'in bu bedduası, sadece bir lanet olarak değil, aynı zamanda devlete karşı ihanetin sonuçlarını net bir şekilde ortaya koyması açısından da önemlidir. Dönemin siyasi atmosferinde, padişahın otoritesine karşı gelenlerin nasıl cezalandırılacağına dair bir örnek teşkil etmiştir. Bu beddua, aynı zamanda padişahın halk gözündeki konumunu pekiştirmiştir. SonuçYavuz Sultan Selim'in Çeşme'deki bedduası, Osmanlı tarihinin önemli bir parçası olarak, saltanatı boyunca uyguladığı yönetim anlayışını ve devlete karşı ihanetin sonuçlarını gösteren bir olaydır. Bu olay, yalnızca bir beddua olmanın ötesinde, tarihi ve kültürel bir miras olarak da Osmanlı toplumunun dinî ve sosyal yapısını anlamak için önemli bir referans noktasıdır. Yavuz Sultan Selim'in bu durumu, otoritenin nasıl tesis edildiğini ve ihanetin kabul edilemezliğini göstermektedir. |
